[853-862].
Charles le Chauve, à la prière de l'évêque Breidingus (Corrigez Braidingus), qui lui a montré un précepte de Louis le Pieux concédant à l'église de Mâcon le tiers du tonlieu de la cité et du «pagus», plus le tiers des salines d'Anjoux [et] la «villa» appelée Champvert, renouvelle le précepte de son père et confirme notamment l'église de Mâcon dans la possession du tonlieu.
A. Original perdu.
B. Copie du xviie s., par Jean Bouhier, Bibliothèque nationale, ms. lat. 17086, p. 35, sous le titre: «Carolus Calvus confirmat donum Hludovici patris sui factum ecclesiae sancti Vincentii Matiscensis de tertia parte telonei civitatis», d'après une copie ancienne perdue du Livre enchaîné, brûlé en 1567.
C. Copie de la première moitié du xviiie s., par Claude Bernard de Châtenay, lieutenant particulier au bailliage de Mâcon, Archives de Saône-et-Loire, G 198, p. 44, sous le titre: «Confirmation de donation par le roi Charles. Breiding évêque», d'après la même source que B.
a. Jacques Severt, Chronologia historica reverendorum episcoporum diœcesis Matisconensis, 2e éd. (1628), p. 38, édition incomplète et fautive, «ex titulis antiquis, fol. 31», d'après la même source que B et C.
b. Gallia christiana, t. IV, instrumenta, col. 268, d'après B.
c. Recueil des historiens de la France, t. VIII, p. 571, n° clxx, d'après b.
d. Ragut, Cartulaire de Saint-Vincent de Mâcon, p. 51, n° lxiv, d'après B et C.
Indiqué : Bréquigny, Table chronologique, t. I, p. 261 (année 862).
Le diplôme de Louis le Pieux confirmé par Charles le Chauve était également transcrit dans le Livre enchaîné (Ragut, ouvr. cité, p. 316, n° dxxxix). Il ne porte pas de date. Sickel (Acta regum..., L 105) lui a assigné celle de 816 (Cf. Böhmer-Mühlbacher, Die Regesten, n° 561 (542), à la date de 815-816). Les mots imprimés ci-dessous en petit texte sont empruntés à ce diplôme.
Texte établi d'après B et C.
In nomine sancte et individue Trinitatis. Karolus gratia Dei rex. Si erga loca divinis cultibus mancipata propter amorem Dei et qui eis locis sibi famulantes beneficia opportuna largimur, premia nobis apud Dominum eterne remunerationis rependi non diffidimus. Igitur notum sit omnibus sancte Dei Ecclesie fidelibus, presentibus scilicet atque futuris, quia veniens dilectus nobis episcopus Matisconensium urbis, nomine Breidingus, detulit presentie nostre preceptum domni genitoris nostri Hludovici serenissimi augusti quondam sue ecclesie factum, in quo continebatur qualiter ab eodem genitore nostro tertia pars telonei ejusdem civitatis atque totius pagi et tertia pars de salinis que sunt in Jugis, necnon in villa que nuncupatur Candeveriis, ecclesie cui ipse, auctore Deo, episcopus preest, que est constructa in honore sancti Vincentii martyris, secundum divisionem que priscis temporibus facta fuerat, sit concessa atque auctoritate ejusdem divine recordationis regia seu etiam imperiali delegata et inviolabiliter confirmata. Ex quo nostram devota submissione obsecratus munificentiam, petiit idipsum genitoris nostri edictum sibi sueque ecclesie regia nostra auctoritate et munifica largitione renovari. Cujus petitioni libenter annuere placuit et hanc nostram auctoritatem renovationis et firmationis gratia predicte sedis fieri libuit, per quam decernimus atque firmamus ut, sicut in eorum precepto a genitore nostro sibi concesso plenius continetur, ab hodierna die et deinceps prescriptum theloneum ejusdem sancte matris ecclesie servientibus, nemine inquietante aut inhibente, dispositioni ejusdem rectoris confirmamus perenniter mancipandum et inconvulse eternaliter serviendum. Et ut hec nostre auctoritatis et renovationis roboratio firmior habeatur ac per futura tempora diligentius observetur, manu propria subtus eam firmavimus et annulo nostro sigillari jussimus.