864, 22 novembre. — [«Apud illum Casnum»].

Charles le Chauve, rappelant le précepte par lequel il avait restitué à l'église de Châlons[-sur-Marne] les biens détenus par Odelbertus à titre bénéficiaire tout en lui en laissant l'usufruit, confirme, à la prière de l'évêque Erchanré (Erchenraus) et à l'encontre des héritiers d'Odelbertus actuellement décédé, la précédente restitution portant sur les biens suivants: en Châlonnais, Jaalons[-les-Vignes], Champagne, Soudron, Avenay et dans le «pagus» de Vertus, Vert[-la-Gravelle].

Référence : Arthur Giry, Maurice Prou, Georges Tessier et Ferdinand Lot (éd.), Recueil des actes de Charles II le Chauve, roi de France (840-877), Vol. 2, Paris, 1955, no278.

A. Original perdu.

B. Copie de la fin du xie ou du début du xiie s., par le chantre Guérin, dans le Grand cartulaire de Saint-Étienne de Châlons, Archives de la Marne, G IV 462, fol. 9, sous le titre: «Preceptum Karoli regis de villa Gelonis, Camponia, Saldero, Avhennaco, vico Berno quas restituit sancto Stephano».

C. Copie du xviiie s., par Dom Jean François, Bibliothèque de Châlons-sur-Marne, ms. 1263, fol. 16, d'après B.

a. [P. Pélicier], Cartulaire du chapitre de l'église de Châlons-sur-Marne par le chantre Warin, p. 11, (année 865), d'après B.


In nomine sanctȩ et individuȩ Trinitatis. Karolus gratia Dei rex. Si ea quȩ consultu fidelium nostrorum jam olim precepto nostrȩ auctoritatis confirmavimus id ipsum iterum confirmare atque iterare decernimus, nequaquam aliter nos fecisse videmur nisi ut quȩ prius fecimus aeternaliter firmius subsistat atque inviolabilius perhenniter maneat. Iccirco noverit omnium sancte Dei Ecclesiȩ fidelium nostrorumque, presentium scilicet ac futurorum, sollertia quia nos quondam, ad deprecationem karissimae atque amantissimȩ conjugis nostrȩ Yrmindrudis gloriosȩ reginȩ, res quasdam quȩ ob incuriam rectorum a potestate sanctȩ matris ȩcclesiȩ Cathalaunensis in honore sanctissimi prothomartiris Christi dicatȩ, cui Erchenraus venerabilis episcopus digne preesse videtur, olim distractȩ fuerant, quas etiam tunc temporis quidam Odelbertus nomine jure beneficiario habere videbatur, ob emolumentum mercedis animȩ nostrȩ per preceptum auctoritatis nostrae reddendo restituimus ac restituendo reddidimus, eo scilicet pacto ut post excessum memorati Odelberti eȩdem res absque alicujus contradictione vel reconsignatione prefatȩ sanctae matris ecclesiȩ unitati redintegrarentur et a rectoribus ipsius sacri loci jure ecclesiastico possiderentur. Igitur post obitum predicti Odelberti, supradictus pontifex Erchenraus adiens serenitatem nostram humiliter sublimitatem nostram expetiit videlicet ut ea quȩ prius dum idem Odelbertus advixerat nostra munificentia delegavimus, iterum per preceptum nostrȩ auctoritatis confirmare ac corroborare dignaremur, quatinus et ipsius Odelberti filii ab omni memoratarum rerum hereditate vel successione poenitus alieni efficerentur et sepe dictas res ecclesiȩ cui jure debentur eternaliter unirentur. Siquidem ipsȩ res videntur esse sitȩ in pago Catalaunensi, id est villa Gelonis et Camponia, Salderum quoque et Avhennacus, cum omnibus appendiciis earum, necnon etiam in pago Virtudense villa quȩ Vicobernus appellatur. Cujus petitionem salubrem ac salutiferam cognoscentes, hoc magnitudinis nostre preceptum prelibato presuli Erchenrao fieri jussimus, per quod prefixas res omnes cum omnium ad se juste legaliterque pertinentium rerum summa integritate sepe fatȩ matri ecclesiȩ iterum reddendo restituimus ac restituendo confirmamus rectoribusque ipsius ȩternaliter ac canonice ordinandas delegamus. Et ut hȩc nostrȩ restitutionis atque confirmationis auctoritas majorem in Dei nomine per supervenientia tempora obtineat vigorem, manu propria subter eam firmavimus et anuli nostri impressione sigillari jussimus.

Hildeboldus notarius ad vicem Hludowici recognovit.

Data X kl. decembris, indictione XIII, anno XXV regnante Karolo gloriosissimo et piissimo rege. Actum.......... in Cosia. In Dei nomine feliciter. Amen.