[845, avril – 847, janvier].
Charles le Chauve approuve l'élection d'Hincmar au siège archiépiscopal de Reims.
Diplôme perdu, mentionné dans les actes du concile de Soissons en avril 853 (Mansi, Sacrorum conciliorum... collectio, t. XIV, col. 986. Cf. Flodoard, Historia Remensis ecclesiae, éd. Heller et Waitz, dans les Monumenta Germaniae historica, Scriptores, t. XIII, p. 485) et par Hincmar lui-même, dans sa deuxième lettre au concile de Soissons de 866 (Migne, Patrologiae [latinae] cursus, t. 126, col. 53, et Epistolae Karolini aevi, t. VI, p. 180). — Cet acte peut avoir été expédié soit immédiatement après l'élection d'Hincmar au concile de Beauvais (avril 845), soit à la suite de la confirmation de cette élection, prononcée par le concile de Paris (décembre 846-janvier 847).
Texte des actes du concile de Soissons:
Ostendit etiam [Hincmarus] ipsi christianissimo principi [Karolo] coram sancto synodo diploma sacrum ipsius venerandi principis manibus insignitum et sigillo subter signatum ex approbatione suae ordinationis ad eamdem sanctam et apostolicam, omnium scilicet ecclesarum matrem, Romanam ecclesiam.
Texte de la lettre d'Hincmar:
Ipsaque ordinatio mea... et edicto domni regis Karoli manu propria confirmato et sigillo ipsius corroborato est comprobata.