900.
Charles III, à la requête de Baudouin II le Chauve, comte de Flandre, confirme la fondation faite par ce dernier d'une abbaye à Bergues-Saint-Winoc.
Diplôme perdu, mentionné dans la Vita S. Winnoci secunda, du xie siècle, cap. xvi.
a. Mabillon, Acta sanctorum ordinis sancti Benedicti, t. III, 1, p. 311.
b. Recueil des historiens de la France, t. IX, p. 134.
c. Monumenta Germaniae historica, Scriptores, t. XV, 2, p. 776 (édit. Holder-Egger).
d. Acta sanctorum Bollandiana, nov. t. III, p. 272, col. 2.
Tunc etiam locum Bergas dictum praesidio placuit munire, quod munitioni omni circumquaque esset patriae ; ubi etiam ecclesiam construi fecit quam titulis confessorum Christi Martini atque Winnoci insignitam perfecit. Animo insuper quiddam honeste utile et utiliter honestum concepit, quod tam honeste quam utiliter opere perfecit, sacrosanctum videlicet corpus beati Winnoci illo transferre, ut Flandria ulterius secura laborum tanto gauderet protectore. Tenebat ea tempestate sceptra Francorum rex Karolus quem dolo captivaverat Heribertus. Quem praefatus Flandriarum monarches adiens — habuit enim apud ipsum plurimum posse —, consilium animi sui regis roboravit consilio et magnificavit privilegio. Nam mox, ut animum regis super praefati loci mentione convenit, proprii sese voti compotem invenit, quia super eodem loco privilegium regale facile obtinuit affectusque sui effectum auctoritate regia promeruit. Tum demum Sithiu perrexerat ire, quo jam, ut diximus, timore hostili sacrosancti Winnoci membra contigit transferri, et licet arte qua poterant obnitentibus Audomaricolis, sacrosanctum corpus abstulit et ad locum Bergas quo destinaverat transtulit ; quem jam regali et privilegio et munificentia, ut diximus, adeo ditaverat ut eum Flandria honestam sui partem hodieque habeat. Acta est haec translatio a Baldwino cognomine Calvo anno humanati Verbi nongentesimo, Karoli regis ab Heriberto Virmandorum postea capti anno octavo, indictione tertia.