955, 1er janvier. — Laon.
Lothaire confirme la restitution de la «villa» de Corbeny faite au monastère de Saint-Remy de Reims par le roi Louis IV quelque temps avant sa mort.
A. Original perdu.
B. Copie du début du xiiie s., dans le Cartulaire B de Saint-Remy de Reims, p. 116 (ancien fol. lix v°), sous la rubrique: «Privilegium Lotharii regis de rebus beato Marculfo apud Corbiniacum concessis», Archives départementales de la Marne, à l'Hôtel de ville de Reims.
C. Copie du xviie s., par André Du Chesne, Bibliothèque nationale, ms. fr. 8335, fol. 216 v°, d'après B.
D. Copie du xviiie s., Bibliothèque nationale, Collection de Picardie, vol. 267, fol. 131, d'après b.
a. Oudard Bourgeois, Apologie pour le pèlerinage de nos roys à Corbeny au tombeau de S. Marcoul, abbé de Nanteuil (Reims, 1638), p. 95, probablement d'après B.
b. Marlot, Metropolis Remensis historia, t. I, p. 537, probablement d'après B.
c. Recueil des historiens de la France, t. IX, p. 616, n° 11, d'après a.
Indiqué : Bréquigny, Table chronologique, t. I, p. 424.
Indiqué : Böhmer, Regesta, t. I, p. 192, n° 2028.
Indiqué : Varin, Archives administratives de Reims, t. I, p. 89, n° 26.
In nomine sanctȩ et individuȩ Trinitatis. Lotharius, gratia Dei Francorum rex. Si sanctam Dei ecclesiam temporalis beneficii incrementis sublevemus et res ecclesiasticas, ubi possumus, nostrȩ liberalitatis largitate augere procuremus, ut, que sanctorum ecclesiis a precedentibus regibus sunt concessa, nostra auctoritate rata maneant et intacta, dum profecto hoc facimus, regalem morem juste servamus et in eterna felicitate premium vitȩ perpetuȩ inde, Deo largiente, nos habere confidimus. Quapropter notum fieri volumus omnium nostrorum industriȩ fidelium, tam presentium scilicet quam et futurorum, quoniam domnus Karolus, Francorum rex, avus videlicet noster, atque inclita conjunx ejus, Frederunna regina, patrocinia sancti Remigii, Francorum gentis apostoli et ducis gloriosi, speciali affectu diligentes et digna familiaritate complectentes, locum ipsius augere et sublimare devote studuerunt et beneficii sui largitate plura libenter impenderunt. Inter que munificentiȩ suȩ votiva donaria, predicta regina, annuente idque confirmante glorioso rege Karolo, villam Corbiniacum, quam eadem regina jure dotalicii acceperat atque libera hereditate possidebat, pro regis ac sua salute necnon et peccatorum remissione, cum mansionilibus et appendiciis suis integre sancti Remigii loco tradidit ac ibidem in perpetuum habendam, tenendam atque possidendam regiȩ auctoritatis precepto legaliter sanxit atque confirmavit. Cumque post ejus obitum, aliquo interlabente temporis spacio, domnus genitor noster dulcis memoriȩ Ludovicus rex ad regni gubernacula, Deo dispensante, proveheretur, ejus fuit peticio omniumque prefati loci fratrum voluntas, ut eandem, quam prediximus, villam in dicto atque denominato sibi a fratribus censu recipere debuisset. Quod et fecit per voluntatem atque consensum monachorum sub protectione sancti Remigii Deo famulantium tenuitque villam superius nominatam sub constituto censu per aliquot annos. Cum vero divine majestati placuisset ut idem genitor noster ab hac luce ad immortalitatis vitam migrare juberetur, conspiciens sibi imminere diem mortis ultimum ac sollicite animȩ suȩ desiderans obtinere remedium per sancti Remigii aliorumque sanctorum optabile suffragium, jubens venerabilem sacri loci abbatem, nomine Hincmarum, cum quibusdam suȩ congregationis convocari fratribus, eandem villam plena devotione ad locum reddidit, genitrice nostra domna Gerberga regina presente necnon et pluribus fidelium suorum astantibus. Unde et nos, petentibus supradictis fratribus, cum summa alacritate et libera voluntate, pro ejusdem genitoris nostri remedio necnon et genitricis nostrȩ Gerbergȩ reginȩ, presens patris nostri decretum nostra regali auctoritate corroboramus atque confirmamus ratumque et stabile per futura tempora teneri atque haberi absque ulla contradictione personȩ sub ipsorum fratrum dominatione et potestate jure hereditario volumus et constituimus, ut prefatȩ res ad predictum locum perpetua stabilitate permaneant nullusque habeat potestatem exinde minuere vel aliquid subtrahere. Ut autem hec nostrȩ munificentiȩ auctoritas ratam et inviolabilem omnibus temporibus obtineat firmitatem, hanc manu propria confirmari digne visum fuit atque anuli nostri impressione subter sigillari placuit.
Signum domni Lotharii regis.
Guido, regiȩ dignitatis notarius, ad vicem Artoldi archiepiscopi recognovi.
Actum Lauduni publice, kalendis januarii, indictione .XIIII. anno primo regnante domno Lothario Francorum rege.