1080.

Philippe Ier confirme de sa souscription une charte de Hugues, comte de Dammartin, portant donation aux moines de Cluny de l'église Saint-Leu d'Esserent et de toutes les terres et coutumes qu'il possédait à Esserent.

Référence : Maurice Prou et Henry D'Arbois de Jubainville (éd.), Recueil des actes de Philippe Ier (1059-1108), Paris, 1908, no3.

A. Original. Parchemin. Hauteur, 380 mm. ; largeur, 350 mm. Archives départementales de l'Oise, H 2431, n° 1.

B. Copie du xviie s., collationnée le 26 octobre 1617, Archives départementales de l'Oise, H 2431, n° 2, d'après A.

C. Copie du xviiie s., collationnée par Gaschier, conseiller maître de la Chambre des Comptes, Archives nationales, K 188, n° 14, d'après A.

D. Copie du xviie siècle, Bibliothèque nationale, Collection Baluze, vol. 46, fol. 3 (anc. p. 1), d'après un ancien cartulaire.

E. Copie du 15 février 1615, recopiée et collationnée le 26 février 1669 par un notaire de Paris, Archives départementales de l'Oise, H 2431, n° 3, d'après la même source que D, «in libro cartarum domus conventualis sancti Lupi de Asserento».

F. Copie du xviiie s., par Dom Grenier, Bibliothèque nationale, Collection de Picardie, vol. 255, fol. 77, d'après D.

G. Autre copie, par Dom Grenier, Bibliothèque nationale, Collection Moreau, vol. 32, fol. 230, d'après D.

H. Copie du xviiie s., Bibliothèque nationale, Collection de Picardie, vol. 233, fol. 240, d'après D.

a. E. Müller, Le prieuré de Saint-Leu d'Esserent. Cartulaire, p. 2, n° 1, d'après A.

Indiqué : E. Roussel, Inventaire sommaire des archives départementales, Oise, série H, t. II, p. 340, H 2431.


Dum unusquisque in presenti seculo labenti et erumnoso vivit, cogitare debet qualiter in futuro ȩternaliter sine penuria [2] et egestate cum Xpisto vivere possit. Quod ego comes Hugo de Domnomartino mente pertractans et propter innume-[3]-rabilia peccata mea justum judicem Deum vehementer expavescens, de bonis michi a Deo collatis elemosinas statui [4] quȩ pro peccatis meis sine intermissione orarent et, juxta Scripturȩ autoritatem, omnino ea extinguerent. Quapropter tam [5] instantibus quam futuris et maxime heredibus et successoribus meis notum fieri volo quod ȩcclesiam de Hescerent et altare et atrium [6] et decimam in manu Vuidonis, Belvacensis episcopi, de quo hȩc om[nia teneba]m, tali pacto reddidi quatinus ecclesiȩ Clunia-[7]-censi donaret et ad serviendum Deo monachos Cluniacenses qui hȩc haberent in ea statueret. Postea vero cupiens [8] ut monachi in prefata ȩcclesia Deo servientes multo magis amplificarentur, donavi ecclesiȩ Cluniacensi et eis quicquid habe-[9]-bam in villa de Hescerent, terras scilicet arabiles et silvas, prata et vineas, servos et ancillas, hospites et justiciam et om-[10]-nes consuetudines, annem quoque subter currentem, cum transitu, feodum quoque Vuidonis de Rupe et feodum Rogerii de Nantolio. [11] Concessi etiam ut, si aliquis de hominibus vel militibus meis vellet aliquando de feodo suo ecclesiȩ beati Lupi aliquid donare [12] vel vendere, omnino id sibi liceret facere absque ulla requisitione alterius concessionis vel dono pecuniȩ quam ego vel aliquis [13] successorum meorum exigeret. Hȩc dona feci, annuente Philippo rege et Hugone, regis fratre, de Crispeio, et ejus uxore [14] Adela. Uxor vero mea Roaidis concessit, et filius meus Petrus et filiȩ meȩ Basilia, Adalaidis, Eustachia presentes fuerunt et [15] prefatum donum laudaverunt et confirmaverunt. Philippus rex laudavit et confirmando subscripsit, anno regni sui .XX. Testes [16] ex parte regis fuerunt : Adam, dapifer ejus ; Herveus pincerna ; Gervasius stabularius ; Hugo de Crispeo et Adela, uxor ejus. Subscrip-[17]-serunt et hi ex parte eorum testes fuerunt : Petrus, filius Tetbaldi ; Adam, frater ejus ; Lambertus, frater ejus ; Gualcherius ; Tetbaldus ; Dro-[18]-go dapifer. Ex parte mea et uxoris meȩ et Petri, filii mei, et filiarum mearum supradictarum, hi testes fuerunt : Robertus, filius Anseis ; [19] Valterius, filius Martini ; Ilgerius, et Drogo, dapifer meus.