1080.

Philippe Ier confirme de sa souscription la charte par laquelle Ive, comte de Beaumont, et Aelis, sa femme, voulant établir des moines dans l'église Sainte-Honorine de Conflans, donnent cette église au monastère du Bec, avec le consentement de l'évêque de Paris, réserve faite par ledit évêque de certains droits de l'ordinaire.

Référence : Maurice Prou et Henry D'Arbois de Jubainville (éd.), Recueil des actes de Philippe Ier (1059-1108), Paris, 1908, no2.

A. Original perdu.

B. Copie d'entre 1690 et 1713, dans Dom Jacques Jouvelin, Chronicon Beccense, Bibliothèque nationale, ms. lat. 13905, fol. 60 v°, d'après A.

C. Copie du xviie siècle, par André Du Chesne, Bibliothèque nationale, Collection Baluze, vol. 43, fol. 431 v°, d'après un cartulaire du Bec.

a. Chanoine Porée, Histoire de l'abbaye du Bec, t. I, p. 389, publication partielle d'après B.


Anno ab incarnatione Domini 1080, Ivo, comes de Bellomonte, et Adhelidis, uxor ejus, volentes in ecclesia sanctæ Honorinæ de Confluentio a monachis Deo deserviri, dederunt eam et omnia ad illam pertinentia Beccensi monasterio sanctæ Dei genitricis Mariæ, sub libera potestate et ordinatione abbatum præfati cœnobii. Huic donationi reverendus episcopus Parisiensis, Gosfridus, de cujus parrochia et beneficio est, ut semper mos est bonos bene actis favere, cum canonicis Parisiensis ecclesiæ sanctæ Mariæ consensit, suæ ecclesiæ reservando ut, si quando, aliqua ratione exigente, per totum episcopium Parisiense aut in prædicto tantum castro divinum officium episcopus Parisiensis celebrari publice prohibuerit, monachi in eadem ecclesia deservientes, post perceptam ab episcopo vel ejus nuncio jussionem, id observent, et, si causa consilii abbates vel priores in episcopatu Parisiensi manentes evocantur, si quis monachus in ea ad hoc idoneus manserit, invitatus venire non contemnat ; et nullus monachus, ibidem conversans, in Francia sacros ordines accipiat sine consensu episcopi Parisiensis nisi ab ipso ; quos tamen ordines iidem monachi, quandiu Beccensis erunt monasterii, in Normannia, si opportunitas exegerit, accipiant. Hoc etiam observabitur ut abbas Beccensis non quærat aliquando ut mater ecclesia Parisiensis de ecclesia sanctæ Honorinæ hoc vel aliquid aliud, quod eatenus ibi habuerat, perdat. Curam vero animarum, quantum ad eandem ecclesiam attinet, abbati Beccensi ab episcopo Parisiensi habere concessit episcopus. Testes : Gosfridus, episcopus Carnotensis ; Ursus, prior sancti Martini de Campis ; Gislebertus, Hugo, Nicholaus, Eustachius, monachi Beccenses. Laici : Anastasius et Helinan de Confluentio ; Rossetus de Bellomonte ; Rod[ulfus], dapifer comitis de Bellomonte ; Willelmus Calvus ; Rodulfus Blondus ; Gunfridus de Burnenvilla, et plures alii clerici.

+ Signum regis Philippi.

+ Signum episcopi Parisiensis Gosfridi.

Hoc quoque confirmaverunt, in capitulo sanctæ Mariæ Parisiensis, Johannes decanus, Drogo, Goszelimus, Ivo, archidiaconi, Walerannus cantor, Ricardus, Bernardus et alii canonici.