1103, 25 décembre – 1105, avril.

Philippe Ier prie Anselme, archevêque de Cantorbéry, exilé et malade, de venir en France, auprès de lui.

Référence : Maurice Prou et Henry D'Arbois de Jubainville (éd.), Recueil des actes de Philippe Ier (1059-1108), Paris, 1908, no50.

A. Original perdu.

a. D. Gabriel Gerberon, Sancti Anselmi ex Beccensi abbate Cantuariensis archiepiscopi opera (Epistolae, l. iv, ep. l), 1675, p. 440 ; 2e édit., 1721, p. 440.

b. Recueil des historiens de la France, t. XV, p. 65, d'après a.

c. Migne, Patrologiæ (latinæ) cursus, t. CLIX, col. 230, d'après a.

Indiqué : Bréquigny, Table chronologique, t. II, p. 365.


Philippus, Dei gratia Francorum rex, Anselmo, Cantuariensium venerabili archiepiscopo, salutem. Quoniam, pastor reverende, audivi vos injuste prægravari, latere nolo vos me vehementer contristari ; et, si nostro quolibet auxilio vestra potuisset inhiberi oppressio, in hoc operam dare non differremus. Cæterum, quia in loco corporeæ sanitati contrario exulatis, rogamus vos quatenus Galliam nostram vestro adventu visitare dignemini, ibique affectum mentis meæ experiemini et vestræ consuletis sanitati. Valete.