1086-1090. — Pontoise.
Philippe Ier exempte les objets appartenant aux moines du Bec, du paiement de tout droit de tonlieu ou de transit, sur eau ou sur terre, à Paris, Pontoise, Poissy et Mantes.
A. Original perdu.
B. Copie du xviiie s., dans Dom Jacques Jouvelin, Chronicon Beccense, Bibliothèque nationale, ms. lat. 13905, fol. 30.
C. Copie du xve s., dans un vidimus de Henri V, roi d'Angleterre, en date du 28 mars 1420, Public Record Office, Norman roll n° 646, 8e année de Henri V, partie I, membrana 24.
D. Copie du xviiie s., dans Bréquigny, Histoire générale ecclésiastique de France, t. VI, Bibliothèque nationale, Collection Moreau, vol. 630, fol. 189, d'après C.
E. Copie d'environ l'an 1780, dans Levrier, Histoire du Vexin, Bibliothèque nationale, Collection du Vexin, vol. 8, p. 167, d'après a.
F. Autre copie, dans Levrier, Histoire du Vexin, preuves, Bibliothèque nationale, Collection du Vexin, vol. 11, fol. 248, d'après a.
a. Du Monstier, Neustria pia, p. 482, d'après une transcription du vidimus de Henri V, tirée d'un ms. de la collection de Vyon d'Herouval.
b. Chanoine Porée, Histoire de l'abbaye du Bec, t. I, p. 372, d'après B.
Indiqué : Bréquigny, Table chronologique, t. II, p. 236.
In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti, Dei omnipotentis. Ego Philippus, gratia Dei rex Francorum. Propter Deum et pro redemptione animæ meæ, concedo monasterio Beccensi, quod est in Normannia constructum in honorem beatæ et gloriosæ virginis, genitricis Dei, Mariæ, ut res monachorum, ejusdem cœnobii propriæ, sint quietæ in perpetuum ab omni exactione, quæ sive theloneum sive transitus nominatur sive alio nomine dicitur, quod solet exigi pro consuetudine fisci a vendentibus vel ementibus vel transeuntibus in omnibus illis locis, in quibus meum est hoc exigere aut remittere, et nominatim in Parisio, in Ponte Isaræ, in Pexeio, in Meanta et in aqua et extra aquam. Hanc donationem feci apud supradictum castrum Pontis Isaræ, in camera mea, in manum abbatis præfati cœnobii, Anselmi nomine, præsentibus pluribus de meis et de ejus hominibus. Præcepi etiam ut hæc nostra largitio scriberetur et nostro signo ad posterorum cognitionem corroboraretur. Testes : Odo clericus et medicus de Credolio ; Gualerannus camerarius qui et Blancardus cognominatur ; Tiulfus pincerna de Parisio ; Gualo, filius Odonis de Calmonte ; Alardus Damianus ; Rodulfus, cubicularius præfati abbatis ; Guillelmus, filius Ivonis de Bornevilla. + Signum Philippi regis. S. Gervasii dapiferi. S. Gualeranni camerarii. S. Lanscelini buticularii. S. Walonis constabularii.