1090, après novembre – 1100, avant le 7 avril.

Philippe Ier, en raison des désordres qui s'étaient introduits dans le monastère de Faremoutiers, soumet ledit monastère à celui de Marmoutier à titre de prieuré.

Référence : Maurice Prou et Henry D'Arbois de Jubainville (éd.), Recueil des actes de Philippe Ier (1059-1108), Paris, 1908, no37.

A. Original perdu, autrefois scellé d'un sceau pendant.

a. Mabillon, De re diplomatica, p. 368, d'après A.

b. Du même, Annales ordinis S. Benedicti, l. lxviii, § lix, t. V, p. 311.

c. Toussaints Du Plessis, Histoire de l'église de Meaux, t. II, p. 16, n° xxiii, «ex tabulario Majoris Monasterii».

d. Migne, Patrologiæ (latinæ) cursus, t. CLIX, col. 837, d'après b.

Indiqué : Bréquigny, Table chronologique, t. II, p. 315.

Fac-similé : Fac-similé : lithographique, partiel, dans Mabillon, De re diplomatica, pl. XIII, n° 5.


Philipus, Dei gratia Francorum rex, Bernardo, venerabili Majoris Monasterii abbati, omnique congre-[2]-gationi sibi commissȩ salutem. Quamvis sanctitatem vestram in multis me exasperasse co-[3]-gnoverim, tamen volo vobis manifestum esse ecclesiam vestram super omnes alias monastici ordinis ecclesias [4] dilexisse, et propter humilitatem et patientiam vestram amodo diligendam disposuisse ; verum quia, [5] multis et magnis prepeditus negociis, peccatis meis, fateor, exigentibus, vestrȩ sanctitati satisfacere [6] neglexi, nunc obnixe deprecor ut me, licet immeritum, deinceps in orationibus vestris suscipiatis, quatinus per eas in presenti et in futuro merear adjuvari ; confido enim quod magnam apud Deum habent efficaciam. Nunc igitur, sequendo vestigia predecessorum nostrorum, monasterium sancte Marie semper virginis sancteque Fare, in quo ex infirmitate et incuria inhabitantium omnis religio et monasticus ordo penitus est adnullatus et, quod miserabilius est, prostibulum factum esse condolemus, pro salute anime mee, per presentem cartam in cellam vobis jure perpetuo possidendum tradimus, concedimus et auctoritate regia confirmamus, quatinus per sanctitatis vestre prudentiam et orationum vestrarum instantiam ordo monasticus ibidem reformetur, et ecclesia Dei, que actenus, pro dolor ! adulterinis fedata est, complexibus et tanto tempore a servitio Dei privata est, cum ecclesie vestre filiis de valle lacrimarum ascendere et canticum graduum se cantare congratuletur. [] Confortamini itaque in Domino, nichil hesitantes scientesque auxilium meum vobis [] in nullo defuturum. Valete.