1060. — Paris.

Ad occasum cuncta secularia ruitura et e contrario celestia perpetualiter mansura divinorum voluminum scriptura testatur simulque precipit omnibus Xpisti sanguine redemptis ut dando viliora preci-[2]-osiora sibi mercentur. Unde ego Albertus, Ribaldi filius, celestium cupiens promereri consortium, favente mea carissima conjuge Adelaise, pro animabus nostris parentumque nostrorum, liberam ab omni calumpnia [3] universorum hominum æcclesiam de Bruerolis, quam in honore sancti Germani pater meus construxit, sancto Petro Carnotensis cenobii concedo ut monachi ipsius cenobii ab hac die in eternum eam ha-[4]-beant et possideant. Altare quoque ipsius ecclesie, quod ab episcopo Carnotensi semper in fisco tenueram, huic largitioni meȩ, annuentibus clericis, domnus Agobertus presul perpetualiter addidit, petitionibus [5] monachorum flexus. Annuo etiam totam sepulturam ipsius ecclesiȩ sed et decimam que ad presens in manu mea esse videtur. Censum quoque ipsius vici cum decima mercati placuit dare et quicquid [6] ex omni genere olerum sive pomorum potest accipi jure mercati, retenta tercia parte census matri mee necessaria dum vixerit. Placuit denique duas partes furni addere preter quem alter non [7] sit in tota villa. Post æcclesie capitium, duos agripennos terre concedimus ; terram quoque Walterii Costati cum luco adjacente. In bosco quoque sancti Remigii monachis concedo pasnagium porcorum [8] suorum atque agripennarium unum ubi subulci cum porcis reditum habeant domesticum dormituri. De cetero omnibus nostris fidelibus tribuo licentiam ut ex rebus suis, quas habere videntur ex nostro be-[9]-neficio, pro animabus suis, ditent supradictam æcclesiam atque exornent, sicut fecit Walterius prenomine Palardus qui tradidit medietatem terrȩ suȩ in Bulfigneio, presentibus his : Herberto de Burseriis, [10] Roberto de Fossatis, Teobaudo de Valgrigniis, Ebrardo Gauterii, Dodone sonescallo. Item, quedam optima vidua, Hersendis nomine, simile opus peregit, que dimidiam terram Cruciaci vivens sancto [11] Petro et sancto Germano dedit, alteram vero post mortem ejus ; testes : Ricardus prepositus, Sulpicius, Rainerius Finemunt. Item Robertus de Fossatis, pro sua et conjugis sue anima, in Funtanis villa unius aratri terram [12] eidem æcclesiȩ contulit. Item, Wado, filius Baudrici, æcclesiam quandam non longe a Bruerolis sitam in villa que dicitur Fessonisvillare sancto Petro et monachis sibi famulantibus, cum terra unius aratri [13] jure perpetuo tradidit, annuente filio ejus Chotardo. Emptiones quoque et commercia que ibidem monachi manentes fecerunt vel facturi sunt sollemniter annuo, sicut terram Geraldi [14] de Rest, quam Garinus monachus solidis .LX. emit de Hildeburge filia Rainaldi et ejus filiis ; hujus rei sunt testes Robertus de Fossatis, Richardus prepositus, Rainerius Finemunt, Gauterius de Unge-[15]-na, qui et ipse supradicto monacho farinarium Male Pene non longe ab æcclesia situm .XL. solidis vendidit, eo tenore ut sibi in festivitate sancti Remigii annuatim reddantur .XII. nummi ; testes [16] f. Roscelini, Ricardus de Bero, Robertus de Fossatis, Ivo de Rimalast, Sulpicius Herberti, Richardus prepositus, Rainerius Finemunt, qui pro sua anima superiorem aquam istius farinarii usque ad suum fari-[17]-narium sancto Germano concessit ; de qua re testes sunt Robertus de Fossatis, Richardus prepositus. Item, concessi commercium quod fecerunt monachi pro pratis et terra quam cooperuerat aqua stagni quod [18] ædificavit Garinus monachus intra vicum, pro qua re Gauscelinus et Suspicius frater ejus, me jubente, quandam terram acceperunt non longe a vico, quȩ terminatur ex una parte quadam piro et acervo ru-[19]-pium, et ex alia parte, rivulo aque quȩ vocatur Medua ; pro hac ipsa re .V. solidos nummorum et unam domum dederunt monachi Suspicio, uxore sua favente et Roberto filio ejus ; testes : Galterius, Richardus, [20] Rainerius. Ego quoque ipse Albertus, post hujus vite terminum, illam videlicet terram que mihi colitur Bruerolis, cum luco adjacente, monachis sancto Petro sanctoque Germano servientibus, pro remedio tam anime me[e] quam [21] conjugis atque omnium parentum meorum, prona voluntate concedo et omnibus augentibus hoc donum sive faventibus vite eterne premium mecum habere exopto. Si quis autem heredum meorum aut aliorum [22] hominum huic nostro bono contradicere voluerit, cum Annania et Saphira, nisi cito resipuerit, perpetuo anathemate multatus in inferno penas luat et nisus ejus inefficax permaneat. [23] Concessit autem hoc domnus meus rex Philipus, cum regina matre sua, Drocis in sua camera, anno secundo regni suo. Hujus concessionis sunt testes : Simon, filius Radulfi comitis, Teobaudus de [24] Monmorence, Hugo buticularius, Adelardus cubicularius, Ingerranus pedagogus regis, Hugo Dublellus, Albertus dator hujus rei, Teudo frater ejus, Robertus Rufus, Robertus de Luriaco, Herbertus de [25] Burseriis. Item, hanc cartulam allatam Parisius piissimus rex corroborare propria manu voluit et tam Balduino nobilissimo comiti quam presentibus fidelibus suis corroborandam tradidit. [26] Quorum nomina sunt subscripta : Ꞩ. Philipi regis ✠ Ꞩ. Bauduini comitis. Signum Radulfi comitis. Et de nostris hominibus qui hoc viderunt [27] testes sunt hi : Tescelinus, Stephanus Galoius, Stephanus filius ejus, Stephanus major, Frodo filius Aventi, Fulco filius Gausberti Ortolani, Odo presbyter de Ver.

<[28] § Post hec, plurimis decurrentibus annis, Bernardus de Lamerivilla donavit eidem ecclesiȩ nostrȩ decimam de Lamerivilla, et iterum, cupiditate cecatus invasit eam. Postmodum vero in infirmita-[29]-te positus, coactus timore mortis, eandem decimam, guerpo super altare sancti Germani posito, eidem ecclesie nostre reddidit multis astantibus. Quo defuncto, filius ejus Mascelinus predictam [30] decimam invasit et abstulit. Qui postmodum vulneratus et mortis timore compulsus, quam abstulerat nobis decimam coram multis, injusticiam suam recognoscens, restituit. Sed, hoc defuncto, so-[31]-rorius ejus Fromundus et soror Leticia eandem decimam reinvadentes abstulerunt. Isti etiam a Moyse, tunc priore Bruerolensi, et Sulpicio decano rogati et commoniti, ab injusta invasione re-[32]-sipuerunt et decimam eandem, guerpum coram multis super altare ponentes, reliquerunt. Huic autem rei testes affuerunt Sulpicius decanus, Godefredus de Bosco terreȩ, Germundus, Hugo filius [33] Bernerii, Hubertus f. Guimundi, Sulpicius f. Germundi et multi alii. § Alio tempore Robertus de Matunvillari, infirmitate conprehensus, vocatis ad se Raimberto, tunc priore Bruerolensi [34] et Sulpicio decano, per manus eorum dedit sancto Petro decimam de Albuthon pertin[en]tem ad predictam ecclesiam de Bruerolis, concedentibus uxore sua Aalina et filiis Guastinello et ceteris [35] qui loqui poterant. § Alio quoque tempore, Gualterius et Robertus fratres dederunt sepenominate ecclesiȩ nostre dimidiam decimam de Sevart, quod concessit Frodo miles, de quo eandem decimam tenebant [36] et uxor ejus et filius Willelmus ; sed et calumpniam cujusdam decime nostre de Pomereia et de Bosco Girberti, pertinentis ad nostram ecclesiam de Cruceio, pro salute animarum suarum, jam nominati fratres remiserunt. § Quodam [37] similiter tempore, Sainfredus de Noa infirmatus dedit eidem ecclesie nostre de Bruerolis decimam de Noa et decimam de Ponteharten et alias decimas suas ; quarum omnium donationem concessit [38] Bartholomeus de quo eas tenebat.

[39] § Dicendum quoque de decima de Funtaneto quod quandam ejus partem dedit nobis Amelina mater Frodonis, aliam partem Hubertus, filius Guimundi, et Maria. § Sed et Odo de Pleinchamp [40] omnes decimas suas nobis dedit et uxor ejus et filius ejus.>