[1210, vers la fin de l'année].
Philippe Auguste écrit au doyen et au chapitre d'Orléans pour leur rappeler que l'évêque d'Orléans ne lui a pas versé les régales qui lui étaient dues et les féliciter de n'avoir pas exécuté la sentence d'interdit que ledit évêque les avait priés de jeter sur le diocèse.
A. Original perdu.
B. Copie du xive s., dans un recueil de formules, Bibliothèque nationale, ms. lat. 8566 A, fol. 121.
C. Copie du xviie s., Bibliothèque nationale, Collection Baluze, vol. 128, fol. 306.
a. J. Thillier et E. Jarry, Cartulaire de l'église Sainte-Croix d'Orléans, p. 530, n° CCCLXXXIII, d'après C.
Texte établi d'après BC.
Philippus Dei gratia Francorum rex decano totique Aurelianensi capitulo salutem. Quia constat reges precellere clerum, decet plebem regibus tamquam precellentibus obedire. Fidelem nostrum Aurelianensem episcopum nostre constat obnoxium majestati regalium ratione ; sed quia dictus episcopus jussioni nostre, prout tenebatur, consentire penitus pretermisit, regalia que pertinebant ad nos non distulit occupare, non volentes ejus delictum clausis oculis pertransire ; pretaxatus quidem episcopus, sicut nobis asseritur, universitatem vestram dulciter exoravit quod vos in civitatem et in personas nobis subjectas generalem sententiam proferatis, sed ejus exhortationem surdis auribus transeuntes, divina satis congrue celebratis, propter quod favorem regie majestatis, immo et gratiam obtinetis. Nos igitur universitati vestre persolventes gratiarum multimodas actiones, vestram rogamus discretionem quatinus regale jus illud illibatum et integrum conservetis et in tam pia constantia vos fideliter habeatis.