[1201, avril ou mai].
Philippe Auguste rend compte à Innocent III de la réunion tenue à Soissons, en conséquence de la cassation de la sentence de divorce entre la reine et lui. Il explique pourquoi il s'est retiré.
A. Original perdu.
B. Copie altérée du xiiie s., Registre A de Philippe Auguste, fol. 51.
C. Copie (fautive) du xive s., Registre B de Philippe Auguste, fol. 57.
a. Delisle, Catalogue des actes de Philippe-Auguste, p. 502, d'après C.
b. Traduction française dans G. Brunel et É. Lalou, Sources d'histoire médiévale, Paris, 1992, p. 217-218.
Texte établi d'après B.
Carta de sentencia divorcii.
Sanctitati vestre placuit sentenciam divorcii que inter nos et I[semburgem] reginam lata fuerat retractare. Diem quoque nobis assignastis peremptorium, ad quem ipsa et nos, de communi consensu, coram O[ctaviano], Hostiensi episcopo, sancte Romane Ecclesie cardinali, legato vestro, convenimus in civitatem Suessionensem, ab ipsa nominatam ad hoc et electam. Ex parte quoque regis Dacie nuntii plures ibidem ad diem illum convenerunt. Que cum nos in causa debere procedere crederemus eamque responsuram, tanquam illa que ad diem illum, [de mandato] vestro, cum advocatis et testibus et omnibus cause sue necessariis sufficienter instructa venerat et venire debuerat, sicut eidem injunctum fuerat, in vocem appellationis prorupit, licet in litteris inhibita fuisset appellatio et remota, et penitus defecit. Postea predictus cardinalis alium diem nobis ibidem assignavit, ad quem nos et illa cum duobus cardinalibus, predicto scilicet O[ctaviano] et J[ohanne] de Sancto Paulo, convenimus. Et cum crederemus nos testes nostros sine contradictione debere producere, quos ibidem habebamus paratos, et ut admitterentur instanter peteremus, cum autem speraremus quod eadem inniteretur appellationi sue, sicut ipsa coram consiliariis nostris testata est, et sicut ibidem fuit nobis ab aliquibus intimatum, predicta vero regina, que de mandato vestro cum advocatis et testibus et omnibus cause sue [necessariis] sufficienter instructa venerat et venire debuerat, petiit consilium, et instanter petiit advocatos, scilicet decanum Sancti Quintini et magistrum J. Noviomensem, licet nonnullos habuisset, et sic causam differre modis omnibus intendebat. Predicti quoque cardinales, se in partem illius inclinantes, peticioni sue penitus acquieverunt, negocium nostrum de die in diem protelantes. Nos autem videntes hujusmodi (dilaciones) frustratorias dilaciones, considerantes manifestum gravamen vestrorum delegatorum judicum, cardinalium scilicet predictorum, nobis imminere, recessimus inde, percipientes veraciter quod ipsi causam nostram terminare nullatenus intendebant. Proinde vestre notum facimus Paternitati, quod, si velletis dare nobis judices quibus districte preciperetis quod ad diem assignatum nobis et illi regine sine contradictione et omni appellatione incidenti et principali testes nostros admitterent, ita scilicet quod contra illos testes non reciperentur alii, ut sic in brevi causa posset terminari, nos predictam causam prosequeremur in hunc modum ; alioquin huic cause de cetero operam non daremus. Nam ex quo a nobis eidem injunctum fuit ut ad diem assignatum advocatos et testes de terra sua sufficienter adduceret, et ipsa eosdem advocatos et testes qui ad causam suam defendendam venerant remisit, non videtur nobis quod beneficium productionis eorum ei de cetero debeat indulgeri. Petimus quoque a vobis filiorum nostrorum legitimationem, ut super hoc omnibus archiepiscopis et episcopis nostris de eorumdem legitimatione a vobis facta scribatis, et eorumdem legitimationem approbetis.