905, 26 octobre. — Vienne.
Louis l'Aveugle, empereur, à la requête du comte Hugues, son parent, et de Rainfroy, archevêque de Vienne et archichancelier, restitue à l'église de Vienne le domaine de Four en Viennois, avec l'église Saint-Nazaire, à charge d'en réserver l'usufruit à Teudon, prêtre de ladite église, et à son neveu Ubold.
A. Original perdu.
B. Copie du xviie s., par Baluze, Bibliothèque nationale, Collection Baluze, vol. 75, fol. 370, d'après le Cartulaire de l'église de Vienne, fol. 78, n° 194.
C. Copie du xviie s., Bibliothèque nationale, ms. lat. 5214, p. 77, sous le titre: «De Fornis villa», d'après le même cartulaire.
D. Copie du xviie s., Bibliothèque nationale, ms. lat. 11897, fol. 117, d'après le même cartulaire.
a. Baluze, Capitularia regum Francorum, t. II, col. 1471, n° lxxxiii, d'après le Cartulaire de l'église de Vienne ou d'après B, avec attribution à l'empereur Louis II.
b. Recueil des historiens de la France, t. VIII, p. 416, n° ii, d'après a, avec même attribution.
Indiqué : Bréquigny, Table chronologique, t. I, p. 252, avec même attribution.
Indiqué : Böhmer, Regesta Karolorum, n° 1474.
Indiqué : U. Chevalier, Description analytique du cartulaire de Saint-Maurice de Vienne, p. 43.
Indiqué : U. Chevalier, Regeste Dauphinois, n° 990.
In nomine Domini nostri Iesu Christi, Dei aeterni. Hludovicus, divina ordinante providentia imperator augustus. Si sacerdotum ac servorum Dei petitiones, quas nobis pro suis innotuerint necessitatibus, ad effectum perducimus, non solum consuetudinem imperialem exercemus, verum etiam ad beatitudinem retributionis mercedem talia nobis faciendi profutura confidimus. Itaque omnium fidelium sanctae Dei ecclesiae ac nostrorum, praesentium et futurorum, comperiat magnitudo quoniam Ragamfredus, venerabilis sanctae Viennensis ecclesiae archiepiscopus necnon et sacri palatii nostri notariorum summus, atque Hugo, nobilissimus comes et karissimus propinquus noster, praesentiam nostri accedentes, innotuerunt quandam partem villae quae vocatur Fornis, in comitatu Viennensi sitam, temporibus priscis a religiosis christianis matri ecclesiae sancti Mauricii Viennensium urbis conlatam, non longo tempore praeterito inter reliquarum subtractionem rerum injuste ob incuriam priorum praelatorum ejusdem ecclesiae actuariorum fuisse sublatam. Unde serenitatem nostram suppliciter expetierunt quatinus, ob amorem Christi necnon et pro levamine et memoria genitorum nostrorum, quorum corpora in eadem matre ecclesia fore noscuntur humata, ac pro amabili eorum deprecatione, jam dictam partem villae Fornis, quae injuste subtracta fuerit, una cum ecclesia in honore sancti Nazarii consecrata, cum omni familia utriusque sexus, ejusdem villae sancti Mauricii juris pertinentia, cum reditibus universis ac possessionibus, juste redderemus ac reddentes praefatae matri ecclesiae sancti Mauricii praecepto nostrae auctoritatis confirmaremus. Quorum precibus, ob emolumentum mercedis nostrae et genitorum nostrorum ac propter diutinum famulatum nobis sincerissime ab ipsis exibitum, libentissime annuentes, hoc serenitatis nostrae praeceptum fieri censuimus, per quod memoratae ecclesiae sancti Mauricii jam dictam partem villae Fornis, cum omnibus sibi juste et legaliter pertinentibus, videlicet cum domibus caeterisque aedificiis ecclesiamque ac terris cultis et incultis, vineis, pratis et silvis, aquis aquarumque decursibus, mancipia etiam utriusque sexus et aetatis, quaesitum et inexquisitum, omnia et in omnibus praelibatae ecclesiae sancti Mauricii suisque rectoribus reddimus ac reddita perpetuis temporibus eorum utilitatibus subesse volumus atque prodesse. Volumus namque atque dignum esse decernimus ut Teudo, ejusdem matris ecclesiae filius et presbyter, qui pro supra nuncupatis rebus magnum dedit studium et laborem improbum, ut pristinae restituerentur potestati, [et] Uboldus nepos ejus, clericus, in id ipsum praefatam sancti Nazarii ecclesiam cum omnibus rebus, sicut supra lecta et nota esse noscuntur, omnibus diebus vitae illorum jure possideant usuario et sub sua ordinent dispositione absque alicujus hominis contradictione. Ut autem nostrae auctoritatis conlatio et restitutio firmiorem obtineat vigorem, manu propria subter firmavimus et anuli nostri impressione adsignari jussimus.
Signum Hludovici serenissimi (Monogramma) augusti.
Arnulfus notarius ad vicem Ragamfredi archicancellarii recognovi.
Datum Viennae urbi, VII kal. novembris, anno imperii V domni nostri Hludovici serenissimi augusti, in Dei nomine feliciter. Amen.